مردی که رییس‌جمهور در برابرش خم می‌شد و بر دستانش بوسه می‌زد، استعفا کرد، این فرد صبغت‌الله مجددی است.

وی یکی از چهره‌های مطرح در سه‌دهه‌ی اخیر کشور به‌شمار می‌رود. مجددی از چهره‌های جهاد و مقاومت بوده و در میان مردم از محبوبیت نسبی برخوردار است. آقای مجددی از معدود رهبرانی است که با صراحت تمام، علیه طالبان و پاکستان موضع جدی داشته است. وی در یک‌دهه‌ی اخیر از حامیان آقای کرزی بوده و از پشتوانه‌های قوی در برابر طالبان، گروه‌های مخالف سلح، پاکستانی‌ها و زدوبندهای داخلی به‌شمار می‌رفته است. توانمندی‌های مجددی سبب شد که وی یک‌ دور ریاست‌ مجلس سنا و اخیرا ریاست جرگه عنعنوی را به عهده داشته باشد. آقای کرزی در ماه‌های اخیر چهره‌های زیادی را از دست داده است؛ محمد محقق، جنرال دوستم، امرالله صالح، حنیف اتمر و ضیا مسعود از کسانی‌اند که در صف مخالفان سیاسی او قرار گرفته‌اند. اکنون از مجموع رهبران جهادی که تکیه‌گاه اصلی قدرت ارگ به‌شمار می‌رود، تنها هردو معاون رییس‌جمهور و آقای سیاف در کنار وی باقی‌مانده‌اند؛ شیخ آصف محسنی، یکی دیگر از رهبران جهادی نیز، چندی پیش گفت که دیگر به ارگ نخواهد رفت.

گفته می‌شود که استعفای آقای مجددی، به‌خاطر عدم انتصاب وی به حیث رییس شورای عالی صلح بوده است.

با این‌همه، استعفای مجددی یک حرکت کم‌سابقه است؛ زیرا در افغانستان رهبران سیاسی تا دم‌مرگ قدرت را رها نمی‌کنند. این اقدام مجددی می‌تواند نشانی از شجاعت و شهامت وی در ترک قدرت و سمت باشد. این نوع حرکت می‌تواند راه را برای نسل جوان که از توانمندی و قابلیت بیشتری برای خدمت‌گذاری برخورداراند، فراهم کند. اکنون وفادارترین چهره‌ها با کرزی وداع می‌کنند. حال باید دید که در نبود مهره‌ها چه مشکلی در روند کار به‌وجود خواهد آمد و یا آن‌که کرزی در فضای خالی از باج‌دهی و دست‌بوسی، آرام‌تر به‌کار‌های خود ادامه خواهد داد.

روزنامه هشت صبح