ژنرال دوستم طی یادداشتی در صفحه ی فیسبوکش از مردم افغانستان به دلیل دخالتش در جنگ های داخلی پوزش خواست.
پوزشخواهی دوستم از مردم افغانستان در این چند روز پسین واکنش های متفاوتی را برانگیخته و سر و صداهای بیشماری را در پی داشته است.

در اینکه پوزشخواهی از قربانیان، یک سنت پسندیده ای است که باعث التیام زخم ها و دردها و رنج های قربانیان می گردد هیچ تردیدی نیست. صادقانه باید گفت پوزشخواهی تنها یک عمل نیست، یک نمایش هم است. شما وقتی میآیید به زشتی ها و پلشتی های تان اعتراف می کنید و گناهان تان را به رسمیت می شناسید و از قربانیان پوزش می خواهید، در حقیقت خود را گناه کار معرفی می کنید و مسئولیت آن را به عهده می گیرید. آنچه که به دنبال این اعتراف و پوزشخواهی برای تان رخ خواهد داد و باعث عدم تکرار آن گناهان خواهد شد، به قول کوپریانوس، ابراز رنج، اظهار شرم، نشان دادن حقارت و نمایش فروتنی خواهد بود. اعتراف باعث می شود که از یکسو گناه محو شود و از سوی دیگر گناهکار فاش گردد. درست، در پوزشخواهی و اعتراف است که آدمی جراحات خود را نشان میدهد تا درمان شود.

اما من داستان پوزشخواهی و اعترافات ژنرال دوستم را شبیه داستان دو مولوی پاکستانی میدانم که سالها پیش با هم مناظره کرده بودند. میگویند سالها پیش دومولوی پاکستانی بر سر مساله ی، مناظره کردند و با هم شرط بستند که بازنده را بر سر «خر» سوار کنند. هر مناظره ای، بازنده ای خود را میداشته باشد. در این مناظره هم سرانجام یکی از ملاها باخت و طرف مقابل، او را ناگزیر ساخت که بر سر خر سوار شود. میگویند مولوی بازنده در توجیه این خرسواری اش می گفت که پیامبر اسلام نیز بر خر سوار شده است. این در حالی است که بر «خرسوارشدن» از بر «خرسوارکردن» فرق دارد.

داستان جنرال دوستم نیز چنین است. او به عزم و اراده و انتخاب خود پوزش نخواسته است که نشانه ی اعتقاد او به دموکراسی و مردمسالاری و تنفرش از حوادث گذشته باشد، بل معذرتخواهی او، دقیقاً در اثر فشارهای درونی و بیرونی صورت گرفته است. گزارشهای دقیق وجود دارد که دکتر اشرف غنی احمدزی هنگامی که نامزد ریاست جمهوری شد و ژنرال دوستم را به عنوان معاون اول خود برگزید، گروهی بزرگی از مردم جنوب نزد وی تشریف آورده و از وی خواستند که جنرال دوستم را از پست معاونیت خود برکنار کند. پشتونها، دوستم را جنایتکار جنگی و «گلم جمع» میخوانند و به کشتارهای دسته جمعی متهم میکنند. اشرف غنی احمدزی برای آنکه از حجم نارضایتی های مردم جنوب کاسته باشد، دوستم را ناگزیر به معذورتخواهی ساخت.

البته گفتنی است که آقای غنی که در دور قبلی انتخابات ریاست جمهور با کسب 2% آراء از دور خارج شد، آقای حامد کرزی رقیب انتخاباتی خود را به دلیل حضور جنرال دوستم در تیم انتخاباتی اش، متهم به ائتلاف با جنایتکاران جنگی، نموده بود.

همچنان گفته می شود که یکی دیگری از دلایل معذرت خواهی ژنرال دوستم، فشارهای خارجی بوده است که از سوی کشورهای غربی بر اشرف غنی احمدزی وارد شده است.

بنابراین، این معذورتخواهی، نه تنها کدام فضیلتی را در پی ندارد، بل نشاندهنده ای باخت دوستم در برابر تیم (فاشیست) میباشد. (فاشیستان)، عملاً دوستم را جنایتکار جنگی میخوانند و آن را سزاوار محاکمه میدانند. فاشیستان، سرانجام توانستند این ادعای شان را بر کرسی نشانده و اعترافش را نیز بگیرند
هوشنگ بلخی

منبع: شبکه چند رسانه یی گزینش 93 فیس بوک